Βασικοί κανόνες επικοινωνίας την εποχή του Covid-19

Η πανδημία του Covid-19, έχει φέρει για όλη την ανθρωπότητα πρωτοφανείς καταστάσεις και δραματική αλλαγή της καθημερινότητας.

Οι επικοινωνιολόγοι, στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν τα εσωτερικά και τα εξωτερικά κοινά των οργανισμών και εταιρειών διαρκούσης της κρίσης,  εμφανίζονται και πρέπει να  είναι πολύ προσεκτικοί. Όλοι οι πιθανοί κίνδυνοι έπρεπε να αντιμετωπιστούν συνυπολογίζοντας το υψηλό ρίσκο λόγω της πρωτοφανούς και απρόβλεπτης κατάστασης.

Πολλοί επαγγελματίες της Επικοινωνίας, σε όλο τον κόσμο, από την αρχή της πανδημίας, ήταν πολύ προσεκτικοί στον τρόπο που πρότειναν στους πελάτες τους πώς θα επικοινωνήσουν. Το σημαντικό είναι ότι στην νέα αυτή εποχή, οι εταιρείες και τα brands δεν έπρεπε να σταματήσουν να επικοινωνούν με τα κοινά τους.

Οι σωστές επιλογές των μηνυμάτων, ο «τόνος της επικοινωνίας» αλλά και η νέα στρατηγική που θα έπρεπε οι εταιρείες να ακολουθήσουν ήταν ένα «παιχνίδι» για δυνατούς λύτες. Σε μια προσπάθεια να συνοψίσουμε τα στοιχεία που χρειάζεται η επικοινωνία στα νέα δεδομένα, όπως άλλωστε και σε περιόδους κρίσης, και προκειμένου να υπολογίσουμε και να προβλέψουμε τελικά τον αντίκτυπο αλλά και να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο, το κλειδί βρίσκεται στα παρακάτω στοιχεία:

1.    Ύπαρξη Συνάφειας. Καμία επικοινωνία προϊόντων ή υπηρεσίων που δεν βρισκόταν στο “κάδρο”  της πανδημίας του Covid-19 δεν είχε σημασία για τους καταναλωτές και συνεπώς και για την εταιρεία. Το συντριπτικό ποσοστό των εταιρειών στην περίοδο της πανδημίας, αλλά και στη συνέχεια, προσπαθούν να προστατεύσουν τις επιχειρήσεις τους αντί να προσανατολίζονται στο λανσάρισμα νέων προϊόντων.

2.    Επικοινωνία σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Παρόλο που ο Covid-19 αφορά περισσότερο από το 80% των ειδήσεων και των κειμένων που γράφονται τις τελευταίες μέρες, δεν θα πρέπει να αφήνουμε στο περιθώριο και άλλα θέματα τα οποία, είτε προέκυψαν από την πανδημία, είτε ενδυναμώθηκαν από την πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση. Θέματα όπως στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, υγειονομικές δομές, εκπαίδευση, τηλε- εργασία συγκατελέγονται σε μια ατζέντα ζητημάτων τα οποία θα πρέπει να αναφέρονται και να προσεγγίζονται από τις εταιρείες και τα brands. Η επικοινωνία σε αυτό το πλαίσιο, παρέχει την ευκαιρία στις εταιρείες να ενδυναμώσουν τη φωνή τους στα προγράμματα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και να μεταφέρουν στο προσκήνιο τη στρατηγική τους.

3.    Tone of Voice: H επικοινωνία (με όλους τους τρόπους) στην περίοδο της πανδημίας χρειάζεται ένα πολύ προσεκτικό επικοινωνιακό τόνο. Μια λανθασμένη «πνευματικότητα» την περίοδο αυτή είναι άστοχη και επικίνδυνη και μεταφέρει παραπλανητικά μηνύματα. Το επικοινωνιακό περιεχόμενο πρέπει να αποδίδεται σε ύφος συναισθηματικό, αυθεντικό, εκπαιδευτικό και χρήσιμο, με σεβασμό στην ευμετάβλητη κατάσταση αλλά και τις συναισθηματικές πιέσεις που υφίστανται οι καταναλωτές.

4.    Ευθυγράμμιση με το πνεύμα της εποχής. Η επικοινωνία των εταιρειών πρέπει να είναι πολύ προσεκτική στις περιόδους κρίσεων και μάλιστα αυτού του βεληνεκούς. Θα πρέπει να διέπονται από την αρχή της ευαισθησίας και της δεοντολογίας και επιχειρηματικής Ηθικής και για κανέναν λόγο να μην προσδοκούν ευκαιριακά κέρδη. Μπορεί κάποια θέματα να αποτελούν συνιστώσες της στρατηγικής αλλά μην είναι «σύμφωνα» με τις νέες επικοινωνιακές απαιτήσεις.

Στη σημερινή, πρωτόγνωρη κατάσταση, τα στελέχη της επικοινωνίας θα πρέπει να αμφισβητούν κάθε λέξη στον τρόπο διάχυσης των μηνυμάτων των εταιρειών και των brands, έτσι ώστε να είναι απόλυτα αποτελεσματική και κατάλληλη. Η διαρκής ενημέρωση και ο εναρμονισμός με τις καταστάσεις πρέπει να γίνεται σε πραγματικό χρόνο με τα συγκεκριμένα δεδομένα. Προκειμένου να είμαστε δίπλα στους καταναλωτές και να επιτύχουμε δυνατά αποτελέσματα και να αποφύγουμε πιθανά λάθη που κοστίζουν σε πόρους και φήμη. Θα πρέπει, τέλος, “αιχμή του δόρατος” της επικοινωνίας κάθε εταιρείας και κάθε brand να είναι η συνάφεια, η ένταξη στο πλαίσιο της επικαιρότητας, ο τόνος της επικοινωνίας αλλά και το προσεκτικό χρονοδιάγραμμα.